Tameshigiri; Burakumin’leri katleden uygulama

Tameshigiri, 17.yy Edo Dönemi’nde Japon kılıçlarının wara, goza, çeşitli kalınlıktaki bambular, çelik çubuklar ve levhalar, bazen kadavralar ve hatta hüküm giymiş suçlular üstünde kalitesini ve keskinliğini test etmek için yapılan popüler bir uygulamaydı.

wara: paketlenmiş pirinç samanı

goza: dokunmuş hasır rulolar

Daha önce sizlere burakuminlerden bahsetmiştik. O yazıyı da okumak isterseniz aşağıdan ulaşabilirsiniz. E kesenler de samuray olduğuna göre samuraylar yazısına da bakabilirsiniz.

Japonya’da dışlanıp ötekileştirilen sınıf: burakumin

Samuraylar

Deneme kesiminin doğruluğunu ve standardizasyonunu sağlamak için usta kabiliyetli kılıç ustaları bu konuma seçilirdi.

Tameshigiri yöntemleri

Kadavralarda açılan kesiklerin çeşitli isimleri, kesiklerin nereye uygulandığını açıklıyordu.

O-kesa, ergonomik kaygılar nedeniyle en doğal kesim olması için çapraz duran bir kadavra yahut ayakta dikilen hüküm giymiş bir suçlunun genellikle sol omzundan sağ kalçasına doğru açılan bir kesikti.

Taitai; ikinci en zor kesim olarak vücudun göğüs boyunca koltuk altlarının hemen altından kesilmesi işlemiydi.
Chiwari, göğsün üst kısmını, Surizuke ise göğüs kafesinin hemen altından açılan göğüs boyu bir kesikti.
Ichi-no-do, Ni-no-do, ve San-no-do; gövdenin ve karnın farklı seviyelerini kesme işlemleriydi.

Kuruma-saki, göbek bölgesinden; düzgünce uygulaması en güç olan Ryu-guruma, kalçalardan; Sode-suri kolları vücuttan ayırarak; Hiza-guchi, dizlerden; Tabi-ka, ayak bileklerinden açılan kesiklerdi. Bu uygulamalar genellikle bir kadavra üzerinde veya kum yığınının üstünde kazıklara bağlanmış hüküm giyen suçlular üzerinde yapılırdı.

Jodan-giri, Hoppon-me, Makko-giri (sabit aşağı doğru kesikler), Yoko-giri veya Tsuihei (yatay kesikler), Kesa-giri (aşağı doğru çapraz kesikler), Kiri-age veya Gyaku-kesa (yukarı doğru çapraz kesikler). Hepsi teste tabi tutulurdu. Bazı durumlarda cesetler üst üste yığılır ve birkaç ceset aynı anda kesilirdi.

Tameshigiri ustaları

Bazı eski kılıçların Tameshi-mei ya da Saidan-mei olarak bilinen nakago (pırazvana) üzerine yazılmış, söz konusu kılıçla kaç ceset ve hangi parçaların kesildiği gibi bilgileri listeleyen kayıtları vardır. Denemeleri yapan kılıç ustalarının isimleri, bazı durumlarda izlenimleri de, pırazvana üzerine kazınırdı. Bu tür bilgiler kılıcın değerini artırırdı.

Tameshigiri, hâlâ bir dövüş sanatı formu olarak varlığını sürdürüyor, fakat kılıcı değil uygulayan kişinin kesme becerilerini denemeye tabi tutma yolu hâline gelmiştir.