Hüzünlü bir hikaye: sadık köpek hachiko

İştir, güçtür derken uzun süredir yazamadım minna! Gomennasai! (ごめんなさい！)

Bu yazımızda sizlere Japonlar tarafından çok sevilen ve akıllara geldikçe hüzünle anılan sevimli köpek Hachiko’nun hikayesini anlatacağım. Belki bu hikayeyi bilenleriniz olabilir ama bir kere de buradan okuyup Hachiko’yu anmadan olmaz!  🙂

Yıllardan 1925, Tokyo Üniversitesi’nde görev yapan Profesör Dr. Hidesabura Ueno beyaz, safkan akita cinsi bir köpek yavrusu edindi. Profesör bu erkek köpek yavrusuna ‘sekiz tane’ anlamına gelen ‘Hachiko’  ismini verdi. Profesör her sabah üniversiteye gitmek için evinden çıkar ve Shibuya istasyonuna kadar minik köpeği Hachiko ile birlikte yürürdü. Profesörü istasyondan uğurlayan Hachiko; o dönene kadar mahallede dolaşır, saat tam üçe geldiğinde profesörü karşılamak için tekrar istasyonun önüne giderdi. Hachiko, her gün bu şekilde profesörü karşılamayı alışkanlık haline getirmişti.

Bir gün, profesör üniversitede kalp krizi geçirdi. Ve… Hayatını kaybetti. Hachiko her zamanki gibi o gün de profesörün dönüşünü bekliyordu. Uzun süre bekledi. Bekledi… bekledi… Ancak o gün profesör gelmedi. Bir süre sonra Hachiko da uzaklaşmıştı ancak vazgeçmiş değildi. Ertesi gün yine saat üçü gösterdiğinde yerini almıştı. Bekliyordu, ancak profesör o gün de gelmedi. Ertesi gün de… ve daha ertesi günlerde de…

Hachiko beklemeye devam ederken, onu tanıyan istasyon müdürü ve mahalle esnafı da ona yiyecek bir şeyler verdiler. Her gün saat üçte istasyonun önünde beklemeye devam eden Hachiko’nun hikayesi bir süre sonra tüm Japonya’da duyuldu. İnsanlar Hachiko’yu görmek, sevmek ve ona yiyecek vermek için Shibuya’ya akın ettiler.

Hachiko’nun ölümü

Aradan yaklaşık 10 yıl geçti. Yıllardan 1934, Hachiko yine Shibuya istasyonu önünde, her zamanki yerinde bekliyordu. Ancak o gün, beklediği son gün oldu. Hachiko’nun ölümü tüm Japonya’da, gazete manşetlerinde yayıldı. Ülkede bir gün yas ilan edilirken halkın bağışları ile Shibuya istasyonu önüne bronzdan bir Hachiko heykeli dikildi. Heykel, Hachiko hayranları tarafından sık sık ziyaret edildi. Ayrıca Hachiko’nun bedenin içi doldurulup 1935 yılından itibaren Tokyo Ulusal Bilimler Müzesi’nde sergilenmeye başlandı.

Müzedeki doldurulmuş Hachiko

Ancak Hachiko’nun hikayesi burada sona ermiyordu. Ülke İkinci Dünya Savaşına girmişti. Savaşın en çetin zamanlarıydı ve Japon ordusunun cephane üretmek için en küçük metal parçasına dahi ihtiyacı vardı. Çatal, kaşık takımları bile toplanırken Hachiko heykeline tolerans gösteremezlerdi. Böylece Hachiko vatanı uğruna cephane olmak üzere götürüldü.

Yıllardan 1948, savaş bitmişti ve ülke toparlanmaya başlamıştı. Elbette Japonların gönlünde yer etmiş olan vefakar köpek Hachiko unutulmamıştı. Shibuya istasyonun önüne yeniden bir Hachiko heykeli dikildi.  İşte o günlerden beri Hachiko, Tokyo’nun en yoğun buluşma noktası olma özelliğini korumaya devam etmektedir.

Tabi Hachiko adına yapılanlar sadece bir heykelden ibaret değil. 1987 yılında Japonlar tarafından Hachiko hikayesini konu alan bir film yapılırken 2009 yılında ise Hollywood Şirketlerince bir film daha yapılmıştır. “Hachiko: Bir Köpeğin Öyküsü” adlı Hollywood çekimi film ülkemizde de yayınlanmış olup Profesör Ueno rolünü Richard Gere başarılı bir şekilde canlandırmıştır.