Korecede Varlık Yokluk İfadeleri

Korecede bir şeyin var olduğunu veya var olmadığını 있다 ve 없다 fiilleriyle söyleriz. Bu iki fiil genellikle özne ekleri olan 이 ve 가 ile kullanılırlar.

Başlıklar

Bu dersimizde Korecedeki varlık ve yokluk yapılarına değineceğiz. Bunun için var anlamına gelen 있다 (idda) ve yok anlamına gelen 없다 (obda) kelimelerini kullanacağız. Şimdi Korece kursa yeni kelimelerle devam edelim.

Korece Kelimeler

파	Pa	Yeşil soğan
비	Pi	Yağmur
하늘	Hanıl	Gökyüzü
주소	Çuso	Adres
어부	Obu	Balıkçı
밭	Pad	Tarla

Bir şeyin veya birisinin nerede olduğunu dile getireceğiz.

Ahmet okuldadır.
Buzdolabında elma yok.
Benim kitabım var.
Ahmet’in arabasında su var.

Gibi cümleleri bu dersi bitirdiğimizde kurabiliyor olacaksınız. Bu derste özellikle mekan sözcüklerine ihtiyaç duyacağımızdan dolayı daha önce verdiğim bazı kelimeleri tekrar vereceğim. Şimdi Korece dersleri kursumuza yeni dilbilgisi kuralları öğrenerek devam edelim.

Korecede 있다 / 없다 ile “Var, Yok” Demek

Korecede bir şeyin var olduğunu veya var olmadığını bu kelimelerle söyleriz. Genellikle özne ekleri olan 이 ve 가 ile kullanılırlar. Korece dilbilgisi bakımından önemli bir konudur.

있다

İdda

Var olmak, bulunmak, sahip olmak

없다

Obda

Var olmamak, bulunmamak, sahip olmamak

Bir cümle içinde kullanacağınız zaman vereceği anlamlar şöyledir:

Ben okuldayım.
Cümlesinin anlamı; ben okulda varım, ben okulda bulunuyorum.

Benim kitabım var.
Cümlesinin anlamı; bende kitap var, ben kitaba sahibim, bende kitap bulunuyor.

İşte bizim Türkçede 3 fiille belirttiğimiz bu durumları Koreliler olumlu cümlede 있다 (idda) ve olumsuz cümlede 없다 (obda) ile söylüyorlar.

Korece dilinde yok demek için 있다 fiilini olumsuz yapmayacağız. Yok demek için 없다 kullanacağız.

Bir şeyin varlığını veya yokluğunu söylemek

Bir şeyin var olup olmadığını söylerken o şey ile fiil arasına özne ekleri girer. Kelime sesli harf ile bitiyorsa 가, sessiz harf ile bitiyorsa 이 getireceğimizi önceki derslerde anlatmıştım. Şimdi birkaç örnek yapalım.

곰이 있다.

Komi idda.

Ayı var.

요리사가 없다.

Yorisaga obda.

Aşçı yok.

Gördüğünüz gibi son derece basit bir şekilde bir şeyin var veya yok olduğunu söyledik. Fakat 있다 ve 없다 günlük hayatta bu şekilde kullanılmaz. Onun yerine resmi veya yarı resmi yarı samimi formda çekimleriz. Resmi formlarını aşağıda görüyorsunuz.

있다 (idda)

있습니다 (issımnida)

있습니까? (issımnigga?)

없다 (obda)

없습니다 (obsımnida)

없습니까? (obsımnigga?)

Yarı resmi yarı samimi form çekimlemeyi henüz öğretmediğim için sonraki derslerde ona değineceğim.

Bir şeyde veya birinde bir şey olduğunu söylemek

A yerine özne, B yerine de sahip olduğu şey veya A’da bulunan şey gelecek. Koreliler bu tarz cümlelerde 에 (e) bulunma eki yerine, 은 / 는 konulaştırma ekini kullanmayı tercih ediyorlar.

A (은 / 는) B (이 / 가) 있습니다.

A’nın B’si var.

A’da B var.

A (은 / 는) B (이 / 가) 없습니다.

A’nın B’si yok.

A’da B yok.

A (은/는)… A’dan bahsedecek olursak diye başlayıp,

B (이/가) 있습니다… B var diyerek bitireceğiz.

Böylece A’nın B’si var / A’da B var demiş olacağız.

저는 자전거가 있습니다.

Çonın çacongoga issımnida.

Benim, bisikletim var.

Ben, bisiklete sahibim.

요코 씨는 한국 친구가 없습니다.

Yoko şinın hangug çinguga obsımnida.

Yoko’nun, Koreli arkadaşı yok.

Yoko, Koreli arkadaşa sahip değil.

Bir şey veya birinin nerede olduğunu söylemek

A (이 / 가) B 에 있습니다.

A (i / ga) B e issımnida.

A, Bdedir.

A (이 / 가) B 에 없습니다.

A (i / ga) B e obsımnida.

A, Bde değildir.

B yerine bir konum gelecek. İsterseniz 이 / 가 edatları yerine 은 / 는 kullanabilirsiniz. Daha önce ismin e halini anlatmıştım. Aksiyon içermeyen ve sadece bulunma bildiren edatımız 에 edatıydı.

저는 학교에 있습니다.

Çonın haggyoe issımnida.

Ben, okuldayım.

Ben, okulda varım / bulunuyorum.