Bir Kore filmi: Parazit

Bu yazıda Oscar ödüllü Parazit filmini ele alıyoruz. İşe öncelikle film hakkındaki genel bilgileri vererek başlayalım. Bildiğiniz üzere Parazit birden fazla Oscar ödülü alarak 2020’nin ilk aylarında gündeme oturmayı başardı. Peki bu filmde işlenen konu ne?

Filmde 2 farklı ailenin yaşamı esas alınmış. Ailelerden birisi Kore’nin zengin ve modern ailelerinden. Çocuklarına bir sürü özel ders aldıran ve onlarla yakından ilgilenen bir anne ve büyük bir şirket sahibi baba. Diğer aile ise bodrum katta yaşayan, telefon faturalarını ödeyemeyen, geçim derdine düşmüş bir aile. Yani iki aile arasında maddi olarak uçurumlar var. Fakat yoksul ailenin kızı şeytana pabucunu ters giydirecek türden birisi. Onun uyanıklığı sayesinde aile üyelerinin ellerine bolca para geçiyor. Nasıl mı?

Her şey fakir ailenin oğlu Ki-Woo’nun arkadaşlarından birinin tavsiyesiyle zengin ailenin liseli kızı Da-Hye’ye İngilizce öğretmenliği yapmasıyla başlıyor. Tabii bu sadece Ki-Woo ile sınırlı kalmıyor. Önce ablası sonra babası ve en sonda da annesi kendilerini sahte kimliklerle tanıtıp evin birer çalışanı haline geliyorlar. Şoför, hizmetçi, özel ders öğretmenleri. Adeta eve bir parazit gibi yayılıyorlar. Filmin gerisinde ise işler tamamen akıl almaz yerlere kayıyor. Evin eski hizmetçisi ve onun sakladığı bir sır iki ailenin de hayatlarının tamamen değişmesine sebep oluyor. (Filmde emeği geçen kişilere saygı duyduğum için gerisiyle alakalı spoiler vermeyeceğim.)

Yönetmen: Bong Joon-Ho
Ki-Woo: Choi Woo-Shik
Da-Hye: Jeong Ji-So
Ki-Jeong: Park So-Dam (Ki-Woo’nun kız kardeşi)
Moon Gwang: Lee Jeong-Eun (Ki ailesinin annesi)
Kim Ki-Taek: Song Kang-Ho (Ki ailesinin babası)
Yeon-Kyo: Cho Yeo-Jeong

ÖDÜLLER

En İyi Film Oscar’ı 2020
En İyi Yönetmen Oscar’ı 2020
Yabancı Dilde En İyi Film Oscar’ı 2020
En İyi Özgün Senaryo Oscar’ı 2020
Altın Küre En İyi Ybancı Dilde Film Ödülü 2020
Altın Palmiye ve onlarca ödül dahare,

FRAGMAN

YAZAR NOTU

Ben size filmin diğer seyircilerinden farkı olmayan biri olarak beğendiğim ve beğenmediğim yanları söylemek istiyorum. Önce beğendiğim yanlarıyla başlayayım.

Filmde biraz da şunun farkına vardım ki hiçbir şey göründüğü gibi değil. Seul gibi büyük ve gelişmiş bir şehirde bile geçim derdi yaşayan binlerce insan var. Hayat standartlarını düşürmek zorunda kalan, iş bulamayan, fatura ödeyemeyen yani geçim derdinden başka bir şey düşünemeyen aileler. Oysa bize her şey ne kadar muhteşem görünüyor değil mi? Bu sadece Seul’a özel değil. Dünyanın en büyük şehirlerinde bile her aile zengin ve mutlu değil. Çok düşük standartlarda yaşayan insanlar var. Filmden sonra bu gerçeği bir kez daha fark ettim. Ayrıca müzikleri, oyunculukları ve senaryoyu da kaliteli buldum. Filmde gözüme batan hiçbir şey olmadı neredeyse. Akıp gitti adeta.

Sevmediğim tek yanı ise şuydu: Tüm olay ikinci yarının sonlarına doğru gerçekleşti. Takip etmekte zorlandım vallahi ne yalan söyleyeyim. Kişilik olarak sonlara sıkıştırılmış gibi hissettiren şeyleri sevmem. Tabii ki bu sadece benim görüşüm. Sizlerin beni haksız bulduğu noktalar olması çok doğal.

Sizler de görüşlerinizi paylaşmak isterseniz yorumlarda buluşalım.